Η φωνή που μας συντρόφευε τόσα χρόνια, ο ήχος της κιθάρας που μας συγκινούσε, έσβησε στην Ισπανία  στις 6 Φεβρουαρίου 2011.

Το ταλέντο του Gary Moore  ήρθε γρήγορα στο προσκήνιο. Σε ηλικία μόλις 14 ετών, παιδί ακόμα στην Ιρλανδία, πειραματιζόταν με  την πρώτη του κιθάρα και μάθαινε να παίζει με το δεξί χέρι αν και αριστερόχειρας.

To 1969 αντικατέστησε τον κιθαρίστα Bernard “Bernie” Cheevers και ενσωματώθηκε στους Skid Row με τους οποίους ηχογράφησε το πρώτο του single: “New Places, Old Faces”/“Misdemeanour Dream Felicity”. Την ίδια χρονιά ο τραγουδιστής των Skid Row Phil Lynott  εγκατέλειψε το συγκρότημα και μαζί με τον ντράμερ Brian Downey  δημιούργησαν τους Thin Lizzy. Το 1973 προσκάλεσαν τον Moore για να τους βοηθήσει με τις περιοδείες τους αντικαθιστώντας τον Eric Bell.

Η συνεργασία όμως δεν κράτησε πολύ και το 1974 ο Moore αποχώρησε από το συγκρότημα έχοντας ήδη στο ενεργητικό του τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Grinding Stone”. Το 1978 με το “Back on the Streets”  ήρθε και η πρώτη επιτυχία “Parisienne Walkways”. Συνέχισε έτσι τη σόλο πλέον καριέρα του με διάφορα άλμπουμ όπως ‘‘Dirty  Fingers’’, “Victims of the Future” και άλλα.

To 1985 στο άλμπουμ  “Run for Cover” συνεργάσθηκε με τον Phil Lynott και ηχογράφησαν το “Out in the Fields” και το  “Military man” χωρίς βέβαια να γνωρίζει  ότι αυτές θα είναι από τις τελευταίες τους ηχογραφήσεις πριν ‘‘φύγει’’ τον Ιανουάριο του 1986.

Με ένα ταξίδι δύο χρόνων στην πόλη του, το Μπέλφαστ  της Ιρλανδίας, οι Κέλτικες ρίζες και τα επαναστατικά τραγούδια τον ενέπνευσαν για τη δημιουργία του επόμενου δίσκου του “Wild Frontier”. Οι επιρροές εμφανίζονται στα τραγούδια “Over the Hills and Far Away”, στο ομώνυμο  “Wild Frontier”  αλλά και στο “The Loner”. Στον επόμενο δίσκο του “After the War” η διατήρηση της ροκ διάθεσης είναι έντονη μαζί με Ιρλανδέζικα στοιχεία και φυσικά ένας φόρος τιμής στον φίλο του Phil Lynott με το τραγούδι “Blood of Emeralds”.

Το 1990 με το δίσκο “Still Got the Blues”, γίνεται φανερό ότι ο Moore έχει περάσει στη άλλη μεριά, με λιγότερο hard rock και περισσότερο electro ρυθμούς. Φυσικά ξεχωρίζουν τα “Midnight Blues” καθώς και το ομώνυμο τραγούδι.

Το 1992 το “After Hours” φτάνει στο νούμερο 4 από τους Λονδρέζους με επιτυχίες όπως τα “Cold Day in Hell”, “Separate Ways”, “The Blues Is Alright” στο οποίο συμμετείχε και ο Albert Collins , ενώ στο “Since I Met You Baby” έχουμε την πρώτη συνεργασία με τον B.B. King.

Ο δίσκος “Blues for Greeny” είναι αφιερωμένος στον μέντορά του Peter Green, ιδρυτή του συγκροτήματος Fleetwood Mac, ο οποίος τον επηρέασε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Από το 1997 μέχρι και το 2008 παρουσίασε μια σειρά δίσκων όπως “Dark Days in Paradise”,  ‘‘A Different Beat’’, “Back to the Blues”, “Power of the Blues”, “Old New Ballads blues’’, ‘‘Close as you get’’ και ‘‘Bad for you baby’’(2008).

Ο Gary Moore, μπόρεσε να παντρέψει τις Κέλτικες ρίζες του με τo blues, την επαναστατική του φυσιογνωμία με τις τρυφερές μπαλάντες, και να αιχμαλωτίσει το κοινό του με τον ενθουσιασμό και το ταλέντο του.

Στις δεκαετίες της καριέρας του τον απολαύσαμε σαν κιθαρίστα και τραγουδιστή, δυναμικό στις εμφανίσεις του και αφοσιωμένο στον σκοπό του. Η μουσική του θα συνεχίσει να μας συντροφεύει και να μας θυμίζει ότι αυτοί οι άνθρωποι θα ζουν για πάντα.

“Οι χρυσές μέρες έρχονται και φεύγουν. Ένα πράγμα ξέρω. Ακόμα έχω τα μπλουζ για σένα.”

Βασιλική Σασλίδη 15 Φεβρουαρίου 2011