“Αν μιλήσουμε με όρους λεκτικούς, μια σόλο εμφάνιση ισοδυναμεί με μονόλογο και η συνεργασία με μια μπάντα με συζήτηση σε πάνελ. Όμως ένα ντουέτο με τον Chick Corea είναι μια δυνατή συνομιλία με τον καλύτερό σου φίλο. Ξέρεις τί θα πει πριν καν το ξεστομίσει, οπότε μπορείς να προχωρήσεις ένα βήμα παραπέρα. Η συζήτηση παίρνει φωτιά κι εσύ αισθάνεσαι ελεύθερος να βιώσεις κάθε σκέψη ή συναίσθημα”.

Τα λόγια ανήκουν στον Gary Burton και είναι ενδεικτικά του τρόπου με τον οποίον ο ιδιοφυής βιμπραφωνίστας αντιλαμβάνεται τη μακρόχρονη και βαθιά επαγγελματική και προσωπική του σχέση με τον κορυφαίο Αμερικανό πιανίστα. Μία από τις μακροβιότερες και ανθεκτικότερες συνεργασίες στον χώρο της τζαζ η οποία  ξεκίνησε από ένα τυχαίο γεγονός το 1972. Tο Φεστιβάλ Τζαζ του Μονάχου εκείνης της χρονιάς ήταν αφιερωμένο στην τέχνη του σόλο και κάλεσε πέντε σολίστ ισάριθμων οργάνων να μυήσουν το κοινό σε μια πρωτοποριακή για την εποχή αντίληψη για τη μουσική παράσταση. Όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής της διοργάνωσης αναζήτησε εντυπωσιακό φινάλε για το Φεστιβάλ, ο Chick Corea και ο Gary Burton έφτιαξαν ένα αυθόρμητο ντουέτο πάνω στο “La Fiesta”.

Γνωρίζοντας αμέσως τεράστια επιτυχία, από τότε ως σήμερα οι δύο μουσικοί, ανεξάρτητα από τις μεμονωμένες δραστηριότητές τους, συνεργάζονται σε σταθερή βάση ανανεώνοντας το ρεπερτόριό τους, πραγματοποιώντας εμφανίσεις και προσθέτοντας στην κοινή δισκογραφία τους νέες ηχογραφήσεις. Από το 1972 οπότε συνεργάστηκαν στο περίφημο “Crystal Silence” έως την τελευταία δουλειά τους “Hot House”, ο Chick Corea και ο Gary Burton έχουν αποτυπώσει αρκετές φορές σε δίσκο τους ευφυείς μουσικούς “διαλόγους” τους όπως στα άλμπουμ “Duet” το 1979, “In Concert” το 1980, “Native Sense” το 1997, “The New Crystal Silence” το 2008.

Η συναυλία τους στο Μέγαρο Μουσικής αντλεί υλικό απ’ αυτό ακριβώς το πλούσιο ρεπερτόριο της κοινής σταδιοδρομίας τους εδώ και τέσσερεις δεκαετίες καθώς και από την τελευταία τους δουλειά. Σ’ αυτή βρίσκουμε μοναδικές διασκευές πάνω σε κλασικά ακούσματα της τζαζ, σε έργα συνθετών με τους οποίους συνεργάστηκαν στο παρελθόν ή άσκησαν πάνω τους μεγάλη επιρροή: από τον Kurt Weill και τον Antonio Carlos Jobim έως τον Thelonious Monk και τους Lennon & Mc Cartney.