Ο σαξοφωνίστας, κλαρινετίστας και συνθέτης Gianluigi Trovesi είναι από τις σπουδαίες παρουσίες στο χώρο της Ευρωπαϊκής jazz με επιρροές από την Αμερικάνικη παράδοση. Στα είκοσι χρόνια του είχε την τύχη να ακούσει από κοντά τον Charles Mingus και τον Eric Dolphy το 1964 στο Μιλάνο, γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία του στο μουσικό χώρο. Έχει κυκλοφορήσει πολλούς δίσκους από το 1978 που μας παρουσίασε το “Baghet” με το τρίο του, είτε μόνος του είτε με τη συνεργασία άλλων κορυφαίων μουσικών.

Ο Gianni Coscia υπήρξε για χρόνια ενεργός δικηγόρος προτού αφιερωθεί στο ακορντεόν. Εκφράζεται με τη γλώσσα της jazz, διερευνά όμως τις “απόκεντρες αξίες” λαϊκών και έντεχνων παραδόσεων.

Ο Gianluigi Trovesi και ο Gianni Coscia ως ντουέτο, έχουν αποσπάσει βραβεύσεις, θετικά σχόλια και κριτικά εγκώμια όπως του Umberto Eco.

“Μουσική συνειδητά προκλητική. Πάντα μετακινούνται σ’ ένα σημείο όπου ο ακροατής ποτέ δεν περιμένει να τους βρει… Η συνεύρεση προφανώς ασυμβίβαστων παραδόσεων είναι επίκληση σε πνεύματα μουσικών οικογενειών που δεν υπήρξαν ποτέ.”

Η Ιταλική παράδοση, οι μελωδίες του κινηματογραφικού “Il Postino”, η κληρονομιά του Modern Jazz Quartet, μουσική από τον τηλεοπτικό Πινόκιο και άλλα θέματα, παρουσιάστηκαν στο δίσκο τους “In Cerca di Cibo”, “Σε αναζήτηση τροφής” το 2000, που συζητήθηκε πολύ για την πρωτοτυπία του. Ακολούθησε το “Round about Weill”, το 2004, μια ιδιαίτερη παρουσίαση της μουσικής του Kurt Weill..

Οι δύο Ιταλοί μουσικοί ανοίγουν το πρόγραμμα  της περιόδου 2011-2012 στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών. Αυτοσχεδιάζουν, αυτοσαρκάζονται, κάνουν χιούμορ ακριβώς επειδή παίρνουν πολύ σοβαρά τη δουλειά και το ρόλο τους. Δίνουν την απάντηση στον ρητορικό προβληματισμό του Frank Zappa…

“Έχει θέση το χιούμορ στη μουσική;”

Μη σας φανεί περίεργο αν στη συναυλία τους, ο Gianluigi Trovesi και ο Gianni Coscia στραφούν στο ακροατήριο και πουν

“Χειροκροτήστε μας για να τελειώσουμε. Αυτή η σύνθεση δεν έχει τέλος!!!”