Η Mariza γεννήθηκε στη Μοζαμβίκη και μεγάλωσε στη Μουράρια, περιοχή της Λισαβόνας που θεωρείται η γενέτειρα του fado. Οι γονείς της είχαν μία μικρή ταβέρνα και εκεί γίνονταν κάποιες συναυλίες. Στην αρχή παρακολουθούσε κρυμμένη, αργότερα όμως ξεκίνησε να τραγουδάει παρά το νεαρό της ηλικίας της.
Η ‘‘Ιέρεια του fado’’, όπως συνήθως την αποκαλούν παρουσίασε το 2001 τον πρώτο της δίσκο με τίτλο ‘‘Fado Em Mim’’. Δημιουργώντας το δικό της προσωπικό ύφος αρνήθηκε να τραγουδήσει στα Αγγλικά καθώς δεν ήθελε να αλλοιώσει το χαρακτήρα των τραγουδιών. Η ίδια δηλώνει πως η γλώσσα δεν παίζει καθοριστικό ρόλο και η μουσική δεν έχει σύνορα. ‘‘Η ερμηνεία και το πάθος είναι πολύ σημαντικά. Το ταλέντο όμως και η τεχνική είναι απαραίτητα γιατί όσο πάθος και αν έχεις, πρέπει να τραγουδάς σωστά, αλλιώς το αποτέλεσμα είναι αρνητικό’’.
Η Mariza των fados (fado σημαίνει μοίρα, πεπρωμένο) που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο δίνοντας συναυλίες σε μερικές από τις σπουδαιότερες αίθουσες, έρχεται στη χώρα μας για άλλη μία φορά να μας παρουσιάσει την τελευταία της δουλειά ‘‘Terra’’και τραγούδια από όλη την καριέρα της. Μας προσκαλεί να νιώσουμε τη μουσική της μέσα από τα δικά μας βιώματα και τις εμπειρίες και να βρεθούμε μαζί της στην Πορτογαλία με τα τραγούδια που ερμηνεύει και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού της.
Ρενάτα Δικαιοπούλου 7 Οκτωβρίου 2010
Ημερομηνία
11 Οκτωβρίου 2010Τοποθεσία
ΠαλλάςΚριτικές
Η Mariza βρίσκεται μετά από τρία χρόνια πάλι στην Ελλάδα για μια συναυλία στο Παλλάς. ‘‘Δεν μιλάω Ελληνικά αλλά θα προσπαθήσω. Καλησπέρα, καλώς ήρθατε. Μου είναι πολύ ευχάριστο που ήρθα ξανά για να σας τραγουδήσω.’’
Η φωνή της με τη συνοδεία ντραμς, Πορτογαλέζικης κιθάρας, πιάνου και κάποιες φορές σαξόφωνου παρασύρει το κοινό στις γειτονιές του fado. Αέρινη με ένα μαύρο φόρεμα λικνίζεται, χορεύει, ερμηνεύει, επικοινωνεί με το κοινό. Προσπαθεί να εξηγήσει τα τραγούδια της και ζητάει από τους θεατές να επαναλάβουν στη γλώσσα της λέξεις όπως μοναξιά, αγάπη, ζήλια. ‘‘Εάν δεν μου δώσετε δεν μπορώ να σας δώσω’’ λέει.
Ο κόσμος, που έχει σχεδόν γεμίσει το θέατρο, συμμετέχει πότε κρατώντας το ρυθμό και πότε τραγουδώντας. Τα χειροκροτήματα δεν σταματούν ούτε στιγμή. ‘‘Τα fados μοιάζουν με τα blues και με τα δικά σας ρεμπέτικα. Εκφράζουν ένα ολόκληρο λαό. Δεν είναι μουσική, είναι τρόπος ζωής’’.
Η ερμηνεία της χωρίς μικρόφωνο καθηλώνει τους θεατές και η στιγμή που αφήνει την σκηνή για να κατέβει στην πλατεία και να πλησιάσει το κοινό όσο περισσότερο μπορεί, ξεσηκώνει όλους όσους βρίσκονται στην αίθουσα.
‘‘Η μουσική είναι η τροφή της ψυχής’’
Ρενάτα Δικαιοπούλου 12 Οκτωβρίου2010
Reviews
Η Mariza βρίσκεται μετά από τρία χρόνια πάλι στην Ελλάδα για μια συναυλία στο Παλλάς. ‘‘Δεν μιλάω Ελληνικά αλλά θα προσπαθήσω. Καλησπέρα, καλώς ήρθατε. Μου είναι πολύ ευχάριστο που ήρθα ξανά για να σας τραγουδήσω.’’
Η φωνή της με τη συνοδεία ντραμς, Πορτογαλέζικης κιθάρας, πιάνου και κάποιες φορές σαξόφωνου παρασύρει το κοινό στις γειτονιές του fado. Αέρινη με ένα μαύρο φόρεμα λικνίζεται, χορεύει, ερμηνεύει, επικοινωνεί με το κοινό. Προσπαθεί να εξηγήσει τα τραγούδια της και ζητάει από τους θεατές να επαναλάβουν στη γλώσσα της λέξεις όπως μοναξιά, αγάπη, ζήλια. ‘‘Εάν δεν μου δώσετε δεν μπορώ να σας δώσω’’ λέει.
Ο κόσμος, που έχει σχεδόν γεμίσει το θέατρο, συμμετέχει πότε κρατώντας το ρυθμό και πότε τραγουδώντας. Τα χειροκροτήματα δεν σταματούν ούτε στιγμή. ‘‘Τα fados μοιάζουν με τα blues και με τα δικά σας ρεμπέτικα. Εκφράζουν ένα ολόκληρο λαό. Δεν είναι μουσική, είναι τρόπος ζωής’’.
Η ερμηνεία της χωρίς μικρόφωνο καθηλώνει τους θεατές και η στιγμή που αφήνει την σκηνή για να κατέβει στην πλατεία και να πλησιάσει το κοινό όσο περισσότερο μπορεί, ξεσηκώνει όλους όσους βρίσκονται στην αίθουσα.
‘‘Η μουσική είναι η τροφή της ψυχής’’
Ρενάτα Δικαιοπούλου 12 Οκτωβρίου2010
